Meet the wolfpack! Wij zijn Johan (40), Manoëlle (36), Dex (11), Bing (8) en Billie (2). Ook wel bekend als @wolvesontheroad op Instagram. In 2021 besloten wij ons leven volledig om te gooien. Weg met die negen tot vijf baan, de schoolsystemen en de “we doen het al veertig jaar zo” mentaliteit. Massive change om los te komen van alles. We verkochten ons huis, onze auto, onze spullen en bewaarde nog een doos Lego na wat boze blikken. Vervolgens namen we het vliegtuig en reisden we de wereld rond. En dit is de beste keuze ooit! De wereld is sindsdien onze speeltuin.
Wanneer is het verlangen om rond te gaan reizen met het gezin begonnen?
In 2021 kwam Johan zonder werk te zitten. Dit gaf ons de mogelijkheid om te zien of dingen ook anders konden. Het verlangen om een tijdje in het buitenland te wonen was er al langer. Gewoon om eens te zien of het gras bij de buren dan ook echt groener is. Johan solliciteerde zich suf in Scandinavië maar zonder succes. Wat doen we dan nu? Gaan we gewoon blind die kant uit en zien we dan wel?
En toen kwam die alles beslissende dag. Op een vrijdag ochtend gingen we boodschappen doen en zagen we een man in elkaar zakken. Johan begon zonder twijfel met de eerstehulpverlening en startte de reanimatie. De man overleed onder zijn handen. Na vijftig minuten reanimeren kreeg de beste man wonderbaarlijk zijn hartslag weer terug en kan hij nu dit hele verhaal navertellen. Dat was echt een eye opener voor ons. Wie de dood in de ogen kijkt mag het leven kussen. En dat is wat we deden. Vanaf dat moment besloten we all-in te gaan. We verkochten ons huis tijdens de hoogste piek op de markt en hadden zo een fijn budget van onze overwaarde. Aangezien we nog geen plan hadden waar we wilden gaan wonen, besloten we om eerst te gaan reizen. En nu, een jaar later, genieten we er nog steeds onwijs van. Voor geen goud krijgen ze ons nog terug het systeem in. Deze vrijheid is wat we ons en ons gezin echt gunnen.
Ik las dat jullie je huis hebben verkocht. Waarom hebben jullie dit gedaan en hoe hebben jullie dit aangepakt?
Dat we ons huis gingen verkopen stond dus al langer op de planning. Twaalf jaar zaten we al in ons huidige huis wat eigenlijk een vijf jaren plan was. Hoogste tijd om te gaan dus. Lang ergens stilzitten heeft ons misschien wel nooit echt gepast. Dat we niets terug zouden kopen is overigens nooit het plan geweest. Althans, voor de reanimatie niet. Het belletje naar de makelaar was denk ik de moeilijkste en de spannendste stap van alles. Daarna ging alles vanzelf rollen. We hadden een fijn rijtjeshuis aan de rand van de stad in een gewilde wijk. Het huis was dan ook binnen een week verkocht. Het meeste van de inboedel verkochten we ook of lieten we staan. We hebben nog één opslag box in Nederland waar wat belangrijke spullen en herinneringen in staan opgeslagen. Na de verkoop van ons huis woonden we nog drie weken op een vakantiepark voor we naar Panama vlogen, ons nieuwe leven tegemoet.
Zijn jullie uitgeschreven uit Nederland en waarom?
Voor we vertrokken hebben we ons allemaal uitschreven uit Nederland. Dit inderdaad om onder de leerplicht van de kinderen uit te komen. De ambtenaren en de Nederlandse wetgeving zijn helaas nog niet zo flexibel. Dat blijven we toch raar vinden aangezien Nederlanders zo’n reislustig volk zijn.Achteraf bleek het uitschrijven van beide ouders heel onhandig te zijn omdat we telkens telefoontjes kregen van alle instanties. Je moet bij het uitschrijven namelijk doorgeven waar je gaat wonen. En aangezien we dus geen fysiek adres hadden, hadden we alleen het land ‘Panama’ ingevuld. Onze eerste stop van de reis. De belastingdienst vond dit schijnbaar heel verdacht. Panama blijkt een land te zijn waar veel geld witgewassen wordt. Wisten wij veel! Bij terugkomst in Nederland heeft Johan bij de gemeenste van mijn moeder een postadres aangevraagd, zodat alle communicatie ergens heen kan gaan. Helaas kun je een postadres maar voor een bepaalde periode hebben. Na deze periode heeft Johan zich weer bij zijn eigen ouders ingeschreven. Hierdoor behoudt hij wel zijn opgebouwde pensioen en zijn banden met NL voor zijn eigen bedrijf. Ik zit momenteel met de kinderen in een soort Nomansland. Dat voelt soms wel een beetje gek. Voor acht maanden lang kun je gewoon gebruik maken van al je verzekeringen. Maar wij reizen inmiddels al veel langer. Gelukkig kun je tegenwoordig van bijna alles een internationale verzekering krijgen. Wel hebben we altijd een calamiteitenpotje achter de hand voor het geval er, bijvoorbeeld, grote zorgkosten zijn.
Welke landen hebben jullie tot nu toe gezien? En welk land vonden jullie het meest indrukwekkend?
De teller staat op 17 landen sinds we vertrokken zijn. Dat zijn er al heel wat! Het is dan ook oprecht moeilijk om te zeggen welk land onze voorkeur heeft. Elk land heeft ons iets wel iets gebracht en in elk land zijn we verwonderd geraakt. Zo genoten we van de Maya tempels in Mexico. Reisden we met een 4x4 en daktent door Costa Rica en raakten we daar verwonderd door al het wild Life. Zagen we de schoonheid en vele gezichten van Thailand. Stonden we versteld van hoe volmaakt Singapore is en leerde Bali ons juist wat vriendelijkheid betekent. Maar ook onze camper rit door Europa gaf ons de mooiste stukken natuur en avontuur waarvan we het bestaan niet eens wisten. Momenteel zijn we onderweg naar de Balkan. Wij zijn een familie die zich vaak niet zo voorbereidt op een nieuw land. Hoe minder we weten, hoe meer verwonderd we raken. En als we er dan eenmaal zijn dan verdiepen we ons er helemaal in.
Hebben jullie er weleens aan gedacht om in het buitenland te wonen en zo ja, welke plek heeft jullie voorkeur en waarom?
Ons antwoord hierop is een dikke JA! Sterker nog, we moeten er niet aan denken om terug in Nederland te gaan wonen. Waarom zouden we als de hele wereld voor ons open ligt? We zijn nu inmiddels een jaar aan het reizen en langzaam komen we allemaal tot het besluit dat we wel ergens een thuisbasis willen hebben. Ergens waar de oudste kids weer wat sociale contacten kunnen gaan opbouwen. Hoe leuk we elkaar ook vinden, soms heb je ook je eigen space nodig. En al helemaal als je elf bent en gaat puberen. Dan wil je jezelf kunnen identificeren aan leeftijdsgenootjes. Ook een belangrijk proces bij het ouder worden.
Als het aan ons lag dan waren we nooit uit Bali weggegaan. Want wat heeft dat eiland ons hart gestolen. Het leven was daar zo relaxed en vol mogelijkheden. Helaas voelde het voor de kinderen niet als thuis. Het cultuurverschil was te groot en ze wilden graag dichter bij familie wonen. En zo’n grote beslissing moet natuurlijk iets zijn waar we allemaal achter staan. Maar dat het een eiland moet worden is een feit! Daarnaast houden we van een warm klimaat, de bergen en vriendelijke en gezellige mensen. En zo wordt onze volgende bestemming Mallorca om ons voor even te settelen. Binnen twee uur zijn we vliegend in Nederland, maar ook met de trein of auto zijn we er binnen een dag. Maar eerst maar eens kijken hoe lang we überhaupt stil kunnen zitten. Met de camper zijn we nu, via de Balkan, rustig die kant op aan het rijden.
Hoe doen jullie het met onderwijs voor de kinderen tijdens de reis?
Wij geven onze kinderen nu zelf onderwijs, maar eigenlijk zijn het worldschoolers. Wij zorgen ervoor dat ze nog reken en taalonderwijs krijgen al is het dus eerder de wereld zelf waar ze nu het meest van leren. We zagen al zoveel verschillende culturen, talen, vegetaties, diersoorten en historie dit afgelopen jaar. Daar kan geen boek tegenop. Het maakt ze wereldburgers. Met een open en eerlijke mind naar de wereld nu. Het geeft ruimte aan hun eigen talenten en ontwikkelingen. Dit definieert echt hun ware potentie. Iets waarvan wij vinden dat de basis van het leven moet zijn. Skills leren dat komt wel, maar weten hoe je ze toe moet passen in deze grote wereld is misschien wel nog belangrijker. En hun niveau straks, wanneer ze eventueel weer naar school gaan, dat zien we dan wel. Die maatstaven hebben we losgelaten. Ze zijn precies daar waar ze moeten zijn.
Jullie reizen nu rond met je camper Frankie, super leuk! Kun je daar wat meer over vertellen? Hoe is dit idee begonnen en welke landen willen jullie gaan bezoeken?
Toen we in Midden-Amerika aan het reizen waren, kwamen we op het idee om een camper te gaan kopen. Het reizen met drie kids is fantastisch, maar voor hun betekende het ook elke drie á vier dagen een nieuwe slaapplek. Dat was vaak weer wennen. Nieuwe ruimtes, nieuwe geuren, noem maar op. En tegen de tijd dat ze eraan gewend waren konden we alweer gaan. Hoe blijven we dan toch reizen, maar dan wel zo comfortabel mogelijk? Met een camper dus. Nadat we in Curaçao waren, vlogen we terug naar Nederland. Het was midden in de zomer en de vraag naar campers was hoog. Weinig tijd en kans voor een oldskool opknapper dus. In twee weken tijd vonden we onze Frankie. Een degelijke, maar pittige dame op leeftijd die precies had wat we nodig hadden. Een sterk hart, een goed uithoudingsvermogen en een stapelbed achterin. We maakten haar klaar voor vertrek en reden richting Scandinavië. Zo reisden we heerlijk van het noorden in Europa, tot in het zuiden van Spanje.
Camperleven geeft toch wel de ultieme vrijheid. Leven zoals de wind waait. En in ons geval, de zon achterna. De kids konden elke dag fijn in hun eigen bed slapen met hun eigen spullen.
Maar eerlijk is eerlijk, kamperen is ook hard werken. Koken, poetsen, wassen. Alles doe je zelf. En als het weer een beetje minder is dan zit je ook met zijn vijven in een kleine ruimte. Over privacy zullen we het maar helemaal niet hebben.
Na onze eerste camperreis stalden we de camper en vlogen we door naar Azië. Deze reis was fantastisch maar de kinderen kregen ook heimwee naar Frankie. Voor hun ons huisje op wielen. Nadat we weer herenigd waren met haar besloten we dat het tijd was voor een make-over. Van binnen knapten we haar helemaal op. Einde tijdperk vorige bewoners, hallo ons eigen huis. Vol met herinneringen en souvenirs uit alle landen. Nu rijden we dus met Frankie, via de Balkan, naar Mallorca. En hopelijk kan ze daar fijn naast ons toekomstig huis staan. She is one of the family now.
Uit eigen ervaring weet ik dat het niet altijd even makkelijk is om dromen uit te laten komen, dus ik ben heel benieuwd wat jullie een uitdaging vinden of vonden in jullie avontuur.
Wanneer je begint met reizen sta je nog zo vol in het avontuur. Maar na een jaar reizen merk je wel dat het hebben van een thuisbasis toch wel fijn is. Het lastige is dat je op dat moment al helemaal uit het systeem bent. Je hebt zoveel culturen, landen en gewoontes gezien dat het steeds moeilijker wordt om te vinden waar thuis dan is. Elk land kent zijn voor en nadeel. Dat maakt je soms wat onrustig en verloren in de wereld. Daarnaast zijn we ook keihard aan het werken om onszelf financieel onafhankelijk te maken. Misschien dat die droom nog wel het hardst werken is. Want het reizend leven met drie kids vraagt ook om veel tijd en aandacht. 24/7 zijn we samen. Wat natuurlijk onwijs waardevol is maar waarbij het vaak echt zoeken is hoe we de balans vinden tussen het reizend leven en tijd vrijmaken om even te knallen business wise. En dromen blijven maar dromen als je er geen concreet doel van maakt. Dus aanpakken, doorpakken en vooral op plaatsen zijn waar de vibe hoogt blijft. Dan zul je zien dat het meer flowt en de juiste dingen op je pad komt. Op Bali was die flow er bij ons allemaal. Dat was zo fijn. Nu rijden we met de camper Duitsland door en lijkt die flow als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. Dan weten we dat we wat te doen hebben om weer in de juiste vibratie te komen.
Wat voor tip zou je willen geven aan lezers die ook heel graag hetzelfde avontuur aan willen gaan als jullie?
Zoals Michael Pilarczyk zegt: Just fucking do it!
Je kunt beter spijt hebben dat je het avontuur aan bent gegaan, dan dat je spijt hebt dat je het niet hebt gedaan. Dat is ons motto. En lees het boek ‘Rich dad, Poor dad’. Misschien wel onze grootste tip. Dat boek is onze bijbel, ons houvast en onze leidraad voor de toekomst. En dan zet gelijk ‘De alchemist’ van Paolo Coelho ook maar gelijk op je leeslijst. Als je dat boek begrijpt dan begrijp je hoe het leven werk. Maktub! Om het lijstje dan maar af te maken, lees dan ook ‘Jagen, verzamelen, opvoeden’ Dit boek heeft ons zo geholpen in de opvoeding. En nog toffer om ook daadwerkelijk te hebben gezien hoe andere culturen over opvoeden denken.
Welk ander Nederlands reis account op Instagram is voor jullie inspirerend en waarom?
Ik denk dat we onze grootste reiskriebels kregen na het volgen van @thebucketlistfamily jaren geleden. Zij lieten ons zien dat je het leven echt anders kunt vormgeven. Na het zien van dit account is het zaadje gepland en zijn we gaan dromen. Ook vinden wij @withkidsontheroad een fantastisch leuk gezin om te volgen. En voor je dagelijkse dosis reisinspiratie met een heerlijk vleugje humor volgen wij heel graag @reisneuzen.
En wil je weten hoe het is om met een camper en een hond door Scandinavië te reizen? Volg dan @dewitjesopreis die we hebben leren kennen in Costa Rica.
Verder stoten we nu waarschijnlijk veel mensen voor hun neus want ik we zouden zo nog een heel rijtje aan avontuurlijke mensen en gezinnen kunnen opnoemen die we graag volgen. Sorry folks!
Je kunt dit avontuurlijke gezin volgen via @wolvesontheroad!